اصول و مبانی حفاظت موتورها در نرم افزار ETAP

در حالت اضافه بار حرارت ایجاد شده در استاتور عامل محدود کننده طرح حفاظتی رله های اضافه بار حرارتی است ، به جز بحث حفاظت موتورها در برابر حرارت ایجاد شده باید در هنگام راه اندازی نیز میزان جریان راه اندازی و زمان آن را درنظر گرفته و تجهیزات حفاظتی را متناسب با این جریان ایجاد شده انتخاب کنیم . در این نرم افزار کلاس های حفاظتی 10 و 20 و 30 داریم که بیانگر حداکثر مدت زمانی است که رله ها جریان اضافه بار را قطع می کنند .بنابراین به طور خلاصه رله اضافه بار برای موتورهای با سرویس فاکتور 1.15 روی 125% و برای موتورهای با سرویس فاکتور 1 روی 110% تنظیم می شود .

توجه شود که رله کلاس 10 برای موتورهایی با سرویس فاکتور 1 یا 1.05 با زمان راه اندازی کم استفاده می شود . در مورد نحوه انجام تنظیمات فیوزها و منحنی مشخصه آنها بر طبق استاندارد IEEE C37.96 برای انتخاب جریان فیوزهای موتوری باید به این نکته توجه کرد که فیوزها جریان راه اندازی موتورها را قطع نکنند .

جریان عنصر سریع را عموما روی 187% الی  165% جریان راه اندازی متقارن موتور تنظیم می کنند . ضمن اینکه زمان عملکرد عنصر آنی را در حدود 6 تا 15 سیکل در نظر می گیرند تا تحت هیج شرایطی جریان راه اندازی نامتقارن را قطع نکند البته چنانچه از دو مشخصه آنی استفاده شود یکی روی 1.15 برابر جریان راه اندازی و زمان 1 ثانیه و دیگری روی 2 برابر جریان راه اندازی قرار می گیرد .

در استاندارد توصیه شده است که جریان تنظیم منحنی long time برای LV CB تا کمتر از 115% جریان بار کامل موتور نباشد . برای تنظیم عنصر تاخیری رله اضافه جریان حدود 150% جریان بار کامل موتور را در نظر می گیرند، هنگامی که رله اضافه بار حرارتی حفاظت اضافه بار وجود ندارد تنظیم 125% جریان نامی موتور برای رله درنظر گرفته می شود . ضمن اینکه برای مواردی که رله اضافه بار جریان دارای عنصر سریع است و موتور نیز رله اضافه بار نداردمی توان تنظیم آن را حدود 115% قرار داد .